Strona poświęcona twórczości Andrzeja Krzanowskiego

Sonata di concerto jest utworem jednoczęściowym, ale jednocześnie wieloelementowym, wielosegmentowym. W utworze występuje 13 podwójnych kresek taktowych, co świadczy o szeregowaniu i złożoności formy tego niespełna 10-minutowego utworu. Cechą odbiegającą od innych utworów Krzanowskiego jest brak pewnej narracyjnej ciągłości, co wymaga od wykonawcy niezwykle rzetelnej realizacji każdego odcinka, utworzonego z jednej z następujących figur dźwiękowych: 1. figury opadającej (wywodzącej się z początkowej), 2. figury zróżnicowanej rytmicznie, 3. figury biegnikowej (wznoszącej lub łamanej), 4. figury stworzonej z repetycji akordowej. Dwie pierwsze mają charakter tematyczny, pozostałe pełnią rolę doprowadzającą lub łączącą, tworząc samodzielne epizody w dalszym przebiegu utworu.

Kompozycja ta była utworem obowiązkowym podczas I Ogólnopolskiego Konkursu Akordeonowego Alkagran w Czechowicach-Dziedzicach w 2000 roku.