Audycja IV
Sofrosine (fragmenty):
Ta wielka m o r s k a c i s z a d u s z y
jest wciąż obecna choć tak daleka
jej tchnienie oddech wszystkich mórz
Jak bicie serca Boga
A kto był do końca nie objęty przez łaskę
Tego imię zmywały z księgi bytu fale…
Audycja IV jest szczególnym ogniwem łączącym
poprzez wspólną ideę dwa ważne cykle: akordeonowe Studia z Audycjami. Studium III (patrz: opis) – utwór na
akordeon solo – stanowi główną warstwę muzyczną Audycji IV. Na jej tle rozgrywa się akcja złożona z typowych dla Audycji I–III elementów: repetycji dwóch
sekundowych motywów nagranych na taśmy, wprowadzenia nietypowego
instrumentarium (syrena, talerze–- również z dźwiękami wydobywanymi smyczkiem)
i przede wszystkim recytowanego tekstu – nośnika przesłania ideowego,
traktowanego, jak twierdził kompozytor, na równi z muzyką. Wiersz Doleckiego,
będący osobistym wyznaniem, niosącym ponadczasowe myśli i prawdy, jest
uzupełniony dramatycznym zawołaniem: „serce” (pierwotnie – „mamo”), tym
bardziej przejmującym, że wprowadzonym po pauzie generalnej. W kompozycji
odnajdujemy motywy i fragmenty dzieł znaczących dla kompozytora mistrzów:
Henryka Mikołaja Góreckiego (II Symfonia), Jana Sebastiana Bacha
(Fuga g-moll z cyklu Ośmiu małych preludiów i fug na organy),
Ludwiga van Beethovena (II część Sonaty
E-dur op. 14 nr 1). Ich wspólną cechą jest sekundowy, łukowy kształt
melodyczny. Te mniej lub bardziej ukryte nawiązania dopełnia wprowadzenie autocytatu
w postaci całego Studium III w partii akordeonu, jako integralnego planu Audycji IV.
Nagrania
- CD: A tre. Bargielski, Krzanowski, Moryto, Akademia Muzyczna im. St. Moniuszki w Gdańsku, Requiem Records OPUS 28
- Internet: Audycja IV
