Strona poświęcona twórczości Andrzeja Krzanowskiego

Kompozycja powstała podczas studiów, w 1973 roku. Kształt ostateczny przyjęła po kilku korektach, zmianie układu części oraz wprowadzeniu dodatkowych intermezzów.

Wersja z 1973: I. Preludium, II. Nokturn, III. Ostinato, IV. Fughetta, V. Chorał, VI. Postludium              

Wersja z 1975 (ostateczna):

I. Preludium

     Intermezzo I

II. Ostinato

     Intermezzo II

III. Nokturn

     Intermezzo III

IV. Chorał

V. Postludium

Preludium ma charakter figuracyjny i wprowadza szereg jednoczesnych, regularnych i nieregularnych, podziałów ćwierćnuty. W wersji wcześniejszej brakuje solowego wstępu klarnetu. W Ostinato ciekawy jest zamysł figury ostinatowej, która nie jest prowadzona w jednym z głosów, lecz w sposób punktualistyczny pnie się poprzez kolejne instrumenty, by skończyć się nisko trzydźwiękową figurą. Nokturn to część płynąca swobodnie, nie poddana pulsacji. W odcinku środkowym pojawia się ruchliwe, kontrastujące agitato. Chorał buduje swoje spokojne przebiegi głównie z nut repetowanych, a końcowe Postludium (w wersji z 1973 roku nazwane Finałem) wprowadza zarówno jednoczesną grę trzech instrumentów w oktawach, jak i bardziej swobodne wykonawstwo ad libitum. Pod koniec tej części można zauważyć subtelne nawiązanie do fragmentów części I. Wprowadzone intermezza to solowe prezentacje poszczególnych instrumentów: fagotu (Intermezzo I), klarnetu (Intermezzo II) i oboju (Intermezzo III).

W wersji wcześniejszej znalazła się również obfitująca w tryle i figuracje Fughetta.

Nagrania

• LP: Trio Stroikowe Filharmonii Śląskiej PR Katowice, sygn. 12174
  
• CD: LLLegiero Woodwinds Trio, SMPK 2021