Strona poświęcona twórczości Andrzeja Krzanowskiego

Opcje wyświetlaniadostępność
linia - grafika (1)

II Symfonia

Wykaz kompozycji wg kategoriiWykaz alfabetyczny utworówWykaz chronologiczny
#110 II Symfonia   na 13 instrumentów smyczkowych (1984)

Grafika dla: II Symfonia (Kompozycja #110)

@YouTube

Miejsce powstania
Czechowice-Dziedzice

Obsada
Strings (7/3/2/1)

Czas trwania
22'30''

Wydanie
PWM 1990, nr kat. PWM 8832


Materiały wykonawcze
partytura, głosy


Dedykacja
Elżbiecie i Krzysztofowi Pendereckim

Prawykonanie
10.09.1984, Zakliczyn kościół, III Festiwal Muzyki Kameralnej w Lusławicach - Dworze, wyk. Orkiestra Kameralna z Krakowa, dyr. Rafał Jacek Delekta

Autokomentarz

Trzyczęściowy układ II Symfonii jest skonstruowany według schematu: wolna – szybka – wolnai nie odwołuje się do tradycyjnie rozumianej formy cyklu symfonicznego. […] Pod wzglądem architektonicznym układ omawianego utworu polega na przeciwstawieniu sobie 3 części, z których I – Con vigore spełnia rolę intro­dukcji, część II – Comodo jest swobodnie kształtowanym allegrem sonatowym, a część III – Lento appasionato wykazuje silne podobieństwo zarówno do for­my fugi, jak i concerto grosso, gdzie duet skrzypiec stanowi concertino. Poszczególne części różnią się od siebie klimatem, architektoniką i kolorystyką. Łączy je natomiast pokrewieństwo materiału dźwiękowego i jednolitość techniki kompozytorskiej. W toku utworu pokazuję i rozgrywam szereg akcji muzycznych (tj. ważnych myśli), z których każda poddana zostaje ewolucyjnym przekształceniom. […]


Opis utworu

II Symfonia na trzynaście instrumentów smyczkowych Krzanowskiego przyniosła zupełny zwrot, przede wszystkim emocjonalny. Ten wyciszony i o wolnym tempie harmonicznym utwór pełen jest podskórnego niepokoju przechodzącego w jawny dramat, choć ze sporadycznymi rozjaśnieniami. Największą zasługą Bywalca i orkiestry było utrzymanie w całej kompozycji maksymalnego napięcia i – mimo trzyczęściowej budowy – ciągłości narracji, przy jednoczesnym wyeksponowaniu przejmujących odcinków solowych (choćby skrzypiec pozostających solo z jednym dźwiękiem nasyconym treścią bardziej niż niejeden utwór). Czytelnie pokazano też kompozytorskie rzeźbienie w fakturze i gęstości homogenicznego zespołu. Bywalec doskonale wytrzymał ciszę po zakończeniu utworu, co w przypadku II Symfonii jest o tyle ważne, że ona jakby się nie kończy – raczej oddala, pozostawiając wrażenie, że gdzieś jeszcze trwa, choć przez nas już niesłyszana.

                                                                                         Dominika Micał, O brawa i CISZĘ, Ruch Muzyczny, https://www.ruchmuzyczny.pl/article/866


Rękopis
Autograf atramentowy i ołówkowy w Bibliotece Głównej Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.

Uwagi

Utwór skomponowany na zamówienie Krzysztofa Pendereckiego.


Media

Nagrania

  • CD: Pokolenie '51 - Knapik | Krzanowski | Lasoń w wykonaniu AUKSO Orkiestry Kameralnej Miasta Tychy pod dyrekcją Marka Mosia
    ICO-TXT

Bibliografia

Czasopisma

  • Andrzej Krzanowski, II Symfonia - Aleksandra Jagiełło-Skupińska, Culture.pl, Instytut Adama Mickiewicza (2011)
    ICO-TXT



#Symfonia
linia - grafika (5)

Partnerzy

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu
pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego,
w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.