Studium II
Utwór ma formę
trzyczęściową z lirycznym członem środkowym.
„Studium II” […] było {…]
pozycją […] dającą wyobrażenie o nieprzeciętnym talencie młodego kompozytora.
Akordeon okazuje się świetnym instrumentem nowej muzyki, jeśli twórca uwzględni
jego specyficzne właściwości dźwiękowe – tak jak zrobił to Krzanowski. A zrobił
wyśmienicie, bo „neotonalny” styl tego utworu, nieomal konsonansowe pasma
dźwiękowe, a także autentyczny i głęboki dramatyzm – wszystko to zdaje się
stanowić konsekwencję wnikliwej obserwacji charakterystycznych cech
instrumentu”.
Olgierd Pisarenko, Szalony, wspaniały
pomysł, Ruch Muzyczny, 1977 nr 15
#studium