Biografia krótka
Andrzej Krzanowski (1951–1990) – polski kompozytor, akordeonista i pedagog. Studia kompozytorskie odbył u Henryka Mikołaja Góreckiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach (1971–1975, dyplom z wyróżnieniem). Studiował również grę na akordeonie pod kierunkiem Joachima Pichury. Jako kompozytor debiutował na Festiwalu Młodzi Muzycy Młodemu Miastu w Stalowej Woli oraz na Spotkaniach Muzycznych w Baranowie Sandomierskim.
Jego najważniejsze dzieła to: cykl sześciu Audycji, kwartety smyczkowe, cykl dziewięciu Reliefów, Salve Regina, cykl pięciu Studiów, I Symfonia, II Symfonia, Wiatr echo niesie po polanie i utwory akordeonowe, stanowiące ponad połowę twórczości kompozytora. W akordeonie Krzanowski odkrył nieznane dotąd możliwości barwowe, artykulacyjne i wydobył z niego nowe środki narracji muzycznej. Jego twórczość spotkała się z uznaniem jurorów konkursów kompozytorskich, którzy przyznali mu łącznie kilkanaście nagród i wyróżnień. Ponadto otrzymał Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży (1985) oraz dwa prestiżowe stypendia: Witolda Lutosławskiego (1986) oraz Scottish Arts Council (1988). Twórczości kompozytora poświęcone są Festiwal i Konkurs Akordeonowy Alkagran w Czechowicach-Dziedzicach.